Latający Titanic i Wyzwanie Foto: Dzień 7. - 2 RZECZY
Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
O ile pamiętacie moją przygodę z nietoperzem, powinniście wiedzieć, że przez całe wakacje miałam traumę. A w dodatku dwa tygodnie po tym wydarzeniu przyjechała Kotek ze swoim Pet Shopem nietoperzem. On, jako jedyny z jej kolekcji, pojechał z nami do Berlina. I co tu dużo mówić - zakochałam się. Kotek miała mi go kupić jako prezent świąteczny, ale że wampirek był z edycji limitowanej, było to trochę niemożliwe. W święta upolowałam go jednak sama na Allegro. I w ten oto sposób zdobyłam mojego pierwszego (i zapewne ostatniego) Pet Shopa w kolekcji. Ma na imię Lothar (a niżej w filmiku zorientujecie się, że kotkowy nietoperz jest dziewczynką i ma na imię Lussi - miało być śliczne germańskie Lusse, ale najwidoczniej nie zrozumiała mnie przez telefon). Druga rzecz to efekt mojej ogromnej chęci zjedzenia Kinder Niespodzianki. Kupiłam sobie wersję dla dziewczynek (wiecie, że teraz są z podziałem na płeć? Poniekąd smutne) i nie wiem, dlaczego uroiłam sobie, że niemieckie jajka są mniejsze niż polskie... Trzeba to sprawdzić. Niemniej w środku znajdował się ten oto niedźwiedź polarny.
Kotek bardzo chciała zrobić petshopowy filmik. I ze mną jako - beznadziejnym - operatorem kamery jakoś się udało po milionie prób. Jeśli chcecie, zapraszam. Oto Latający Titanic. Wiem, że Kotek bardzo się ucieszy z większej ilości wyświetleń. Każdy filmik ze swoim udziałem nieustannie wraz z Robaczkiem kontrolują.
Zacznijmy od tego, że nie wierzę w słowa "nie wypada". A w dzisiejszych czasach, gdzie panuje równouprawnienie (rzekomo), nie jest to niczym złym. Poza tym z własnego doświadczenia wiem, że lepiej iść samej niż z beznadziejnym partnerem. Ja swojego po godzinie porzuciłam, bo się do niczego nie nadawał, więc choć teoretycznie miałam partnera, szybko się od niego uwolniłam. Zdecydowanie pójście na studniówkę jako singielka nie jest niczym złym!
A poloneza tańczyć trzeba? Jeśli się nie ma z kim... Wstydzę się tańczyć z nauczycielem, a panowie-single z klasy nie do końca odpowiadają mi pod względem charakteru, o.
Obawiam się, że kapusta jest znacznie bliższa prawdy niż Twoje domniemania. Nigdy w życiu nie powiedziałam, że kogokolwiek urodziłam. I przykro mi, ale na więcej tak absurdalnych pytań nie zamierzam odpowiadać.
Tadam! Startujemy dziś z drugim z serii spontanicznym konkursem błyskawicznym. Co prawda tym razem ciężko mówić o spontaniczności, ponieważ zwyczajnie go zaplanowałam ponad miesiąc temu, ale jaka formuła, taki konkurs. Nagroda na zachętę: Masło do ciała firmy Alverde o zapachu czerwonej pomarańczy i kwiatu czarnego bzu do skóry suchej. Zasady są proste. Zadaję pytanie i wygrywa pierwsza prawidłowa odpowiedź: We wrześniu i na początku października szalała w Internecie reklama pewnej sieciówki. Reklama ta ogromnie mi się podobała i mogłam ją oglądać za każdym razem, gdy się pojawiła - i faktycznie to robiłam. O jakiej sieciówce mowa? Powodzenia. A jeśli nikt prawidłowo nie odpowie w ciągu trzech dni, masło zostaje u mnie.
Nie jestem fanką perfum sygnowanych nazwiskami celebrytów. Zwykle są to słodkie zapachy, których nie mogę znieść. Jednak lubię perfumy. I gdy dostałam Deseo w paczce z USA, ucieszyłam się. Pierwszy niuch był także dość pozytywny. Mamie się nie spodobały ("I dobrze!", pomyślałam). Jednak coś w historii przez nie opowiadanej mi nie pasowało... Deseo zabiera nas w egzotyczną podróż, gdzie jest plaża, palmy i morze. Mnóstwo morza, ocean. I diament połyskujący w słońcu, jakim jest butelka. Świetnie się ją trzyma, jeśli chcemy nią w kogoś rzucić, albo żeby zwyczajnie rozwalić perfumy o ścianę. Doskonale pasuje do dłoni. Spryskanie się nimi sprawia jednak niejaki kłopot, ponieważ bez zatyczki nie leżą już tak dobrze i jeszcze trzeba znaleźć wolny palec, by nacisnąć atomizer... I kształt zalatuje trochę kiczem, gdy nie odbijają się od niego promienie słoneczne. Najważniejszy jest jednak zapach. Choć nie ma w nim kokosa, ja go lekko czuję - może gdzieś w wyobrażeniu obietnicy ty
Myślisz, że wypada iść na studniówkę jako singielka?
OdpowiedzUsuńZacznijmy od tego, że nie wierzę w słowa "nie wypada". A w dzisiejszych czasach, gdzie panuje równouprawnienie (rzekomo), nie jest to niczym złym. Poza tym z własnego doświadczenia wiem, że lepiej iść samej niż z beznadziejnym partnerem. Ja swojego po godzinie porzuciłam, bo się do niczego nie nadawał, więc choć teoretycznie miałam partnera, szybko się od niego uwolniłam.
UsuńZdecydowanie pójście na studniówkę jako singielka nie jest niczym złym!
A poloneza tańczyć trzeba? Jeśli się nie ma z kim... Wstydzę się tańczyć z nauczycielem, a panowie-single z klasy nie do końca odpowiadają mi pod względem charakteru, o.
OdpowiedzUsuńRaczej nikt Cię zmusić nie może. Ja kategorycznie odmówiłam tańczenia i nie brałam w tym udziału. U mnie nawet sporo osób nie tańczyło, kilkanaście.
Usuńw jakim wieku urodzilas dzieci, skoro teraz jestes na sudiach a one sa juz duze?
OdpowiedzUsuńZnalazłam je w kapuście kolejno w wieku dziewięciu i trzynastu lat.
UsuńDlaczego urodziłaś dzieci w tak młodym wieku? Gwałt?
OdpowiedzUsuńObawiam się, że kapusta jest znacznie bliższa prawdy niż Twoje domniemania. Nigdy w życiu nie powiedziałam, że kogokolwiek urodziłam. I przykro mi, ale na więcej tak absurdalnych pytań nie zamierzam odpowiadać.
UsuńI tak Cię lubię ;)
Usuń