Berlin - Festiwal Światła

Co roku w Berlinie organizowane jest coś, o czym się mówi. I nie chodzi o Berlinale, a o Festiwal Światła.

Może się to wydać dziwne, ale ja - zagorzała fanatyczka wszystkiego, co niemieckie i berlińskie - nie wiedziałam o jego istnieniu aż do zeszłego roku - gdy przyjechałam tu na studia. Jakoś wyszło, że nie pojechałam rok temu do Berlina, by dowiedzieć się, o co chodzi, jednak w tym roku się zawzięłam. Zobaczę i koniec! I dowiem się, co to jest. Taki był plan.

Ogólnie rzecz biorąc, Festiwal Światła polega na oświetleniu słynnych budynków Berlina (powiedziałabym - zabytków, ale Wieża Telewizyjna wydaje mi się dla tego określenia zbyt nowoczesna). I to nie byle jakie oświetlanie - raczej rzucanie obrazów na budynki. O ile Fernsehturm mnie nie ruszył (poza syrenkowym kolorem w jednym momencie), to przy Katedrze Berlińskiej robiłam wielkie oczy. Bo zobaczyłam, co za cuda stworzyli. Nie omieszkałam też wspomnieć, że to samo powinni zrobić z Humboldt-Boxem, bo w końcu on też jest poniekąd symbolem miasta. Na szczęście on świecił własnym światłem. Następna w kolejce była Brama Brandenburska. O ile początkowa tęcza była nudna i bez wyrazu, to zrobienie z Bramy bloku mieszkalnego, który następnie zamienia się w szafkę z wysuwanymi szufladami, a potem burzenie tego... było po prostu niesamowite.

Gdybym wiedziała, że na Gendarmenmarkt i Potsdamer Platz też dzieją się takie rzeczy, z całą pewnością bym poszła. Ale nic straconego. Zawsze jest przyszły rok.

Niektóre z wzorów są tak rewelacyjne, że chętnie uścisnęłabym dłoń osoby, która je zaprojektowała. Inne mniej, ale zdecydowanie warto coś takiego zobaczyć. Może nie oglądać co rok, ale kiedyś, przynajmniej raz...