Już-Tylko-w-Połowie-Kudłaty.

Meine kudłate Katze mnie zszokowało. Choć nie, powinnam raczej powiedzieć, że zszokowało mnie coś innego. A nawet zaskoczyło i zastanowiło. Otóż dzwoni mój telefon, odbieram, rozmawiam, a później słyszę takie słowa:

- Tylko się nie wystrasz. Ogoliliśmy kota. Ma futro tylko na głowie i ogonie.

Nie wystraszyłam się, ale zżerała mnie niesamowita ciekawość, jak też ogolony kot wygląda.

Zanim jednak osądzicie mnie od czci i wiary, pragnę wyjaśnić sytuację. Otóż Deusz jest kotem długowłosym, jednak moi rodzice są tak leniwi, że nie chce im się go przynajmniej czasem czesać. Już jakiś czas temu zaczęło mu się filcować futro w pewnych miejscach. Przyjechałam do domu, wykąpałam go, nałożyłam mu odżywkę (dla ludzi, bo dla zwierząt nie miałam) na futro i spróbowałam rozczesać. Troszkę wyszło, ale w sporej ilości nie. Zatem obcięłam mu te splątane - wtedy jeszcze nieliczne - kłaki i pomyślałam, że może teraz będzie dobrze. Okazało się jednak, że nie miał kto o to zadbać i futro sfilcowało się tak, że na próbę ratowania pana Najkudłatszego wpadli nawet moi rodzice.

Zatem wzięli i go ogolili. Podobno dobrze mu to zrobiło, bo znowu zaczął miauczeć (a to krzykacz niepospolity, więc skoro milczał jakiś czas, można to uznać za podejrzane). Okazało się, że jednak na łapach i z przodu wciąż ma jeszcze trochę kudłatości, więc nazwałam go Już-Tylko-W-Połowie-Kudłatym.

Mam nadzieję, że sytuacja się nie powtórzy, bo to straszny chudzielec i serce mi się kraje, gdy widzę go takiego bezfutrzastego. Choć muszę przyznać, że jest w tym też jakiś dowcip. A jemu samemu zdaje się to nie przeszkadzać, bo gdy tylko przyjechałam, od razu położył mi się na klawiaturze Wunderkinda. Czyli wszystko w normie.