Wyzwanie Foto: Dzień 4. - KOLEKCJA
Dziś zresztą dorobiłam się trzech nowych, ucząc się wskakiwać na stół. Wyszłam z tego bardzo poobijana i na kostkach mam takie rany, jakby mnie ktoś wiązał. Na pocieszenie pożarłam tabliczkę białej czekolady. Bo jakoś tak mi się jej chciało...
A ze mnie się zawsze śmiano, że potrafię się wywrócić przez kable podczas prób, bądź na scenie. ^^ Jednak teatr jest bardziej hardkorowy!
OdpowiedzUsuńUrocza jesteś z tą czekoladą :) A raczej słodka :))
OdpowiedzUsuńCiekawa kolekcja ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
http://nie-codziennosc.blogspot.com
Ała :)
OdpowiedzUsuńAuć!
OdpowiedzUsuńO rany!! Az tyle?!
OdpowiedzUsuńA do tego prawie codziennie dochodzą nowe ;).
UsuńBadałaś może płytki krwi? Bo praca to jedno, a mnożenie siniaków jednak może być jakimś tam wskazaniem zdrowotnym...
UsuńOby nie!
Bardzo, bardzo podoba mi się Twój tekst nad okienkiem komentarzy! :))
OdpowiedzUsuńJa bym dorzuciła jeszcze zakaz wstawiania w komentarzach linków do blogów. ;)
Zwykle mi nie przeszkadzają, jeśli poprzedza je w miarę sensowny komentarz. Wygodniej wtedy zwiedzić blog autora, zamiast krążyć po meandrach profilu ^^.
Usuńbrr
OdpowiedzUsuńwybiłaś się ze swoją kolekcją :)ciekawe, czy znajdziesz kogoś, kto popatrzy i powie : ee takie juz mam :)
Myślę, że znalazłby się ktoś taki ^^. Najdziwniejsze jest to, że każdy z tych siniaków nieziemsko mnie cieszy (może z wyjątkiem tych wczorajszych, bo nabiłam je sobie w wyjątkowo bolesny sposób).
Usuńwow, to się nazywa poświęcenie dla pasji ;) mam nadzieje,że jakiś lioton żel posiadasz ;)
OdpowiedzUsuńNie posiadam. Liczę, że oliwka Hipp sprawi cud ;).
UsuńO matko!
OdpowiedzUsuńTo się nazywa poświęcenie dla sztuki :)
Przed teatrem nie miewałam siniaków, więc sądzę, że moje płytki krwi mają się dobrze :). Niemniej dziękuję za troskę :).
UsuńHaha o rety! Jak bite dziecko :D :*
OdpowiedzUsuń