Outfit pt. "Ładnie wyglądasz"

Może i ładnie wyglądam (co nie jest jedynie moim stwierdzeniem, bo usłyszałam to od dwóch niezależnych osób - z czego od jednej z nich nie spodziewałam się tego usłyszeć), ale na zdjęciu wyszłam okropnie. Ja naprawdę się tak uśmiecham, gdy się nie kontroluję? I wychodzi mi taki wielki, szpiczasty nos? Nie ma co, można się nad sobą trochę poużalać. W końcu wczoraj miałam egzamin, nie mogłam się dogadać z pianinem (tak, zaczęłam się uczyć na nim grać) i o mało się nie rozpłakałam ze stresu. Ale o tym nie wie nikt. Dobra, teraz wiedzą już wszyscy. Na szczęście egzamin poszedł mi tak samo jak outfit - ładnie.

Nie mam lepszych zdjęć, bo nie chciało mi się dorabiać butów, torebki i dołu spódnicy. To ostatnie kiedyś na pewno nadrobię. Zresztą o tę spódnicę ciągle kłócę się z mamą. Bo pierwotnie była jej. Powiedziałam, że ją oddam, gdy będę już tak gruba, by nie móc się w nią zmieścić. Póki co mam tendencję do chudnięcia, nie tycia, więc mama może o niej zapomnieć. Bluzka zaś irytuje mnie w stanie "rozłożonym", ale gdy wetknęłam ją do spódnicy, uwielbiam ją. O ile dobrze pamiętam, testowałam dokładnie ten sam strój (z wyjątkiem torebki i butów) w marcu, tego samego dnia, gdy zaprzyjaźniłam się z Hannibalem Lecterem, a z Z. obaliłyśmy butelkę Malibu z sokiem ananasowym i ciasteczka Mafijne. Można sobie wyobrazić, jak interesujący był to dzień.

Bluzka - Amisu (New Yorker)
Spódnica - GAP Kids
Buty - czarne baleriny Haidi (w którymś poście je znajdziecie - wiem, że lepsze byłyby obcasy, ale ostatnio nie mam na nie siły)
Torebka - Mizensa (etorebka)
Kolczyki - te bladoróżowe z postu o kolczykach vintage, które zabrałam mamie

Jak widać, to outfit kofferoznawczy. Teraz idę odpocząć po tym męczącym miesiącu. Jednak najpierw zapiję to podwójnie mocną herbatą owocową. Wieczór zaś należy do V. Sto lat, my dear!