Outfit "I feel good, so you can't tell me that I look bad even if I do"

Patrzę na te zdjęcia i zastanawiam się, dlaczego wcześniej nie zauważyłam, że aparat ma jakieś dziwne problemy z ostrością. Z przodu zupełnie nie chciał jej łapać, nie rozumiem tego i pewnie nie zrozumiem, bo fotograf ze mnie żaden (swoją drogą od pół roku próbuję kupić statyw, ale zawsze wymyślam sobie inne - angeblich ważniejsze - wydatki), a aparat kupiłam tylko po to, by móc robić jakieś zdjęcia. Te są jakieś. Dobrze, że nie pokusiłam się o lustrzankę, bo zapewne już wyrzuciłabym ją przez okno... Nie dość, że to to ciężkie, nieforemne i za duże na moje małe, obrzydliwe rączki (nie, nie podam kontekstu), to jeszcze zupełnie nie umiem się tym posługiwać. Zwykła cyfrówka mi wystarcza. Naprawdę. Ale potrzebuję statywu.

Opowiem coś o stroju. Mam na sobie spodnie, bluzkę buty (i inne rzeczy, których nie widać) oraz dodatki: torebkę, bransoletkę i kolczyki. No i mój niezastąpiony łańcuszek. Czy już wystarczająco dużo napisałam na temat outfitu? Mam wrażenie, że mam ochotę być dziś złośliwa i skrytykować 3/4 polskich młodocianych bloggerek modowych. Ja nią nie jestem i prawdopodobnie nie będę (dlatego też mój blog nie ma grupy docelowej, bo jest o wszystkim, co mnie grzeje, bądź ziębi), bo to nie moja bajka stać przed szafą dwie godziny i zastanawiać się, co mam pokazać na blogu. Do diabła z tym! Choć to już drugi outfit z rzędu. Czasem mam wenę. A te spodnie widzieliście już ze dwa razy. Jestem banalna, nieprawdaż?

Lubię te kolory. Uwielbiam tę bluzkę, która zwykle zsuwa mi się z jednej strony i chodzę z krzywym motylem (i tak włosy zasłaniają) i odsłoniętym ramieniem. Ale że ostatnio nie lubię dekoltów i mojego ciała na widoku, notorycznie ją poprawiałam. I tak robiła, co chciała. Torebkę kocham, ale znowu... na zakupy jest za mała, a moja torebka ma być uniwersalna.

Wspomnę też o tym, że jestem niezwykle leniwa. Miałam poodcinać fragmenty zdjęć z rzeczami na biurku mojej nieistniejącej współlokatorki, lecz za późno się zorientowałam, że tam są (choć doskonale o tym wiedziałam), by chciało mi się coś z tym zrobić. Dlatego też od razu zeznam, co tam jest, żeby nie było wątpliwości:
Biografia Elizabeth Taylor, "Ukąszenie", "Łowca złodziei", "Biały gołąbek z Kordoby". Tyle z książek. Miska, farby, pędzle, kawałek ręcznika papierowego i stosik materiałów na studia. I słodka karteczka z moich urodzin z Berlina (też w którymś poście jest). Po prawej żółta karteczka z adresami herbaciarni w Berlinie i innymi takimi oraz modem i router. Jak widać, nie mam nic do ukrycia.

Spodnie - Mini Bleu
Bluzka - nie wiem, bo metka się odkleiła
Torebka - Mizensa (etorebka)
Buty - kiedyś zapewne także miały jakąś nazwę
Bransoletka, kolczyki - moje dzieło

Mam wrażenie, że ostatnio jestem nieznośna i mnie znielubicie.
Dziś i jutro V. zadręcza mnie w Berlinie muzyką (i zdecydowanie nie używam tych słów w sensie negatywnym), ja czekam na wyniki egzaminu i liczę na to, że dożyję poniedziałku. O tym jakimś festiwalu, na który jedziemy, opowiem Wam... kiedyś. Może w poniedziałek? O ile będzie co opowiadać.