Oswajamy jesień! Coś nowego.

Poza aktorstwem nie mam ostatnio czasu na kreatywność. Ale jak przedstawić aktorstwo na scenie? W ostatnich tygodniach mam wrażenie, że jego zdecydowana większość odbywa się w środku, a zdjęcia nerek Wam nie pokażę, przykro mi. Mój Niemiec odmawia pokrojenia mnie w tym celu. Czy w jakimkolwiek innym. Dlatego podzielę się z Wami moim ostatnim projektem, a jako że wiąże się mocno z Oswajaniem jesieni, to pokażę tym bardziej.

Tej jesieni postanowiłam nauczyć się szydełkowania. Myślę, że ma na to wpływ fakt, że moja teściowa szydełkuje i zrobiłam się zazdrosna, bo można mieć tyle fajnych rzeczy! Zresztą już w podstawówce uważałam za niesprawiedliwe, że w innym przedszkolu niż to, do którego uczęszczałam, uczono szydełkowania. A ja - dziecko lubiące babrać się we wszystkim, co z kreatywnością i ruchliwością palców jest związane - zrobiłam się zazdrosna, uznałam, że tak być nie może i też muszę się nauczyć. Zaczęłam z drutami, ale długo tego nie pociągnęłam (skończyłam w momencie, gdy zrobiłam kawałek szalika, po czym kot nasikał mi na włóczkę...). W końcu, po nastu latach, podjęłam się wyzwania na poważnie.

Zrobiłam łącznie trzy etui na telefon. Pierwsze wyglądało jak krzywe jelito, przy drugim już udało mi się odkryć, w czym tkwi problem, więc ono wyszło proste, choć wciąż trochę nieidealne. Trzecie wyszło bardziej krzywe niż drugie, ale o wiele bardziej równe niż pierwsze. I właśnie to trzecie możecie podziwiać. Ja jestem z siebie dumna.